Het begon als een grap, tijdens mijn vorig leven als trainer en coach. Deelnemers vroegen me vaak: ‘Welk managementboek kun je nou echt aanraden?’ Dan noemde ik wat moderne klassiekers. ‘Nee, die kennen we al!’ was dan steevast het antwoord. ‘Oké, wil je het echt weten?! De Bijbel…’ Ongelovige gezichten, wat schamper gelach. ‘Haha, de bijbel…’
Doodserieus vervolgde ik dan: ‘En weet je waarom? In de Bijbel staat alles. Hoe je iets voor elkaar krijgt, en hoe je iets verkloot. Hoe je vijanden maakt, en hoe je vrienden wordt. Hoe je een ander voor de gek kunt houden, en hoe je jezelf voor de gek kunt houden. Kortom, het meest nare waartoe een mens in staat is, en het mooiste wat een mens te bieden heeft. En altijd de vraag: hoe wil je leven? Je mag zelf kiezen. En wat je ook kiest, het komt altijd terug bij jezelf.’ Meestal werd het dan stil. En een enkeling zei: ‘Hmmm, daar zeg je wat…’
De Bijbel is het allerbeste verhalenboek. Spannend en leerzaam in één. Om te huilen en te lachen. Vaak schokkend, en bij vlagen hilarisch.
Ik geloof het echt: beter dan de Bijbel krijg je het niet. Maar… neem vooral niet letterlijk wat er staat. Het is namelijk een verhaal. En wat voor een verhaal. De Bijbel is het allerbeste verhalenboek. Spannend en leerzaam in één. Om te huilen en te lachen. Vaak schokkend, en bij vlagen hilarisch. Tenminste, wanneer het je lukt om er doorheen te kijken: ‘Lees maar, er staat niet wat er staat’. Dan gaat er een wereld voor je open, die diep menselijk blijkt te zijn. En dan gaat het ineens over… jou. Over jouzelf.
Eerst herken je de mensen om je heen, en dan –als je het lef hebt– herken je jezelf. Wanneer je durft te checken: hmmm, doe ik ook zo? En niet alleen wanneer je leest over alle streken die mensen elkaar kunnen leveren. Even goed voor al het moois waartoe de mens in staat is. En daarvoor hoef je echt geen halve heilige, laat staan Jezus zelf te zijn. Nee, de Bijbel staat vol met kleine en grotere acts of love, gebaren van mensen onderling. Manieren waarop mensen er voor elkaar zijn – juist in het kleine, in het hele dagelijkse.
Een roman of een film geloof je toch ook niet? De Bijbel is geen journaal, het is geen documentaire. De Bijbel is één groot verhaal.
Om de Bijbel zo te kunnen lezen geldt maar één voorwaarde: geloof niet wat er staat. Een roman of een film geloof je toch ook niet? De Bijbel is geen journaal, het is geen documentaire. De Bijbel is één groot verhaal. Verzonnen door mensen, doorgegeven door andere mensen, opgetekend door weer andere mensen. Bedoeld om een boodschap over te brengen – een boodschap van liefde.
En al die wonderen dan? Niet. Te. Geloven. Zoals we in Den Haag zeggen: Puur Gelul! Er bestaat maar één echt wonder in deze wereld – dat is de liefde waartoe we als mensen in staat zijn. Voor onszelf, voor elkaar, voor de wereld. Als we dat willen.