Ga je goddelijke gang
Leven in liefde
Andre Meiresonne
01-04-2020

Vrijheid en liefde. Het zijn grote woorden. Je kunt verlangen naar iets groots, kunt geloven in iets omvattends. Er alles aan willen doen om dat te bereiken – en wat is het lastig om ernaar te leven. Werkelijk vrij zijn, echt in liefde leven, het is een bijna onmenselijk opgave. Niet voor niets geloven mensen in goddelijke liefde. Het is ons diepste verlangen. En onze grootste frustratie.

‘Heb lief, en doe wat je wilt,’ moedigt Augustinus ons aan. Vrij vertaald: Leef in liefde – en ga je goddelijke gang. Durf je erop te vertrouwen dat, wanneer je uit liefde handelt, het uiteindelijk goed komt? Durf je te leven voorbij ‘Hoe Het Hoort’? Het vraagt volstrekte eerlijkheid. 

Het kan een bevrijdende ervaring zijn om nergens meer op uit te zijn, niets meer te moeten van jezelf, niets meer te hoeven van een ander. Voorbij de regeltjes, voor bij het protocol. Misschien weet je nog, Prins Claus en zijn stropdas? Tegen zijn vrouw, die van het protocol, zei hij : ‘Beatrix, I love you’ – en áf ging die das. ‘Heb lief, en doe wat je wilt.’ 

In liefde leven betekent niet zoetsappig zijn en iedereen maar zijn zin geven, maar juist goed voor een ander zorgen. Zoals een kredietbeoordelaar van de Triodosbank een keer zei: ‘Ik hou van je. En daarom krijg je geen lening.’ Vriendelijk, open en duidelijk durven zijn. Niet bang om onaardig gevonden te worden, de boot te missen of tekort te komen.

Het vergt moed om onszelf en ons eigen gedrag tegen het licht te houden – zonder onszelf te verontschuldigen, zonder onszelf te rechtvaardigen. Het vraagt de moed om door onszelf en onze beweegredenen heen te kijken. Ons opportunisme te erkennen. Het vraagt de moed om te zijn

Geloof kan die moed geven: geloof in het leven, in jezelf en in elkaar, in de liefde. Voorbij de angst voor de dood, schuld en leegte. Geloof in iets groters dan je kunt bevatten, maar wel op kunt vertrouwen – dat kan de moed geven om werkelijk te leven en echt lief te hebben. Geloof dat er van je gehouden wordt –zonder voorwaarden, zonder bedoelingen– om wie je bent.

(Verscheen eerder als blog op antroposofiemagazine.nl)